Ne Zannettin Şiiri - Necati Ocakcı

Kıyametten sonrası, yine doğsaydım eğer
Köşe bucak dünyada, arardım ne zannettin?
Yaşarken olduğu gibi, kalbimdesin son değer
Her önüme gelenden, sorardım ne zannettin?
*
“ Ba’sü ba’del mevt” de, yine dirilmek demek
Filizlenen sevdayla, hepten örülmek demek
Esas önemlisi de, benle görülmek demek
Has bahçene güllerle, girerdim ne zannettin?
*
Kayığımız batmıştı, çıkmıştık bir adaya
Tabiat evimizdi, lüzum yoktu odaya
Tek derdimiz huzurdu, şükrederdik Huda’ya
Senin dalında biter, ererdim ne zannettin?
*
Sen ne söylersen söyle, bozmazdım hiç aramı
Seninle onarırdım, kapanmayan yaramı
Öz canımla beraber, malım mülküm paramı
Varım yoğum önüne, sererdim ne zannettim?
*
Küsmek işim olmadı, tutkunuyum barışın
Aşk adına koşanlar, finalinde yarışın
Candan ciğerden öte, kollarınla sarışın
Duygular karşılıklı, sarardım ne zannettin?
*
Fanilikte olmadı, ötesini bilemem
Yenisinde dedim ya, gayrısını dilemem
Sen varsan hayat bulur, sen yoksan da gülemem
Vuslatın hamurunu, karardım ne zannettin?
*
Necati dilek tuttu, duaya âmin dedi
Allah da biliyor ya, yalnız seni istedi
Âdem iblise kandı, yasak elmayı yedi
Havva’nın hayalini, kurardım ne zannettin?
*
Necati OCAKCI
12.03.2023
ANTALYA