Ne zaman yanık bir türkü duysam

Ne zaman yanık bir türkü duysam,
gözlerim dolar.
Uzanırım sılaya doğru şöyle bir.
Acı tatlı anılarım canlanır gözümde.
Bir film şeridi gibi geçer önümden
bütün ayrıntılarıyla sılam….

Buram buram ter kokar her yanı anamın.
Beli koparcasına çalışır,
nasırlı elleriyle çapalamak için
taşını toprağını tarlanın.
Birer birer toplar meyveleri dalından.
Boğazına düğümlenir anacığımın,
her akşam yemeğinde o meyveler.
Bir lokma aşmaz bensiz boğazından.
İhtiyar babam çalışıp,didinir tarlalarda.
Kardeşlerim….

Ve bir tanem,
umut dolu bakışlarınla
sen gelirsin aklıma.
Hasret kokan yüreğinle beni beklersin.
Uzanırım sana doğru şöyle bir
Ne zaman yanık bir türkü duysam…

Ne zaman yanık bir türkü duysam,
hayali dikilir karşıma
bacımın, kardeşimin, anamın.
Bir bulut geçer gözlerimin önünden;
buğulanır gözlerim çağlarcasına.
Yorgun bir ses gelir ormanların içinden.
Bir gelin oturmuş,
çamların altında türkü söyler.
Kara gurbetin ardından ağlarcasına.
Yazmak ister hasretini eli kalem tutmaz.
Kalem tutsa ne fayda, biçare yazı bilmez
Derdini türkülere haykırır gelinim;
belki rüzgar alıp ta götürür diye…
Işık bekler rüzgarlardan,hasret kokan sevgiye.

İncecik bir sızı iner yüreğime;
ağlamaklı bir ses gelir, girer beynime.
Belli ki gelinim seslendi çok uzaklardan…
Nemli gözlerle bakıyor uzaklara.
Kim bilir nasıl,şimdi nerede bekliyor yolları gelir diye…
Ama ne zaman?
Gözlerim boşluktan uzanır sılama …
Ne zaman yanık bir türkü duysam.