'' Ben' i kaybetmekten korktuğun anlar oldu mu hiç '' dediğim de;
Gözlerimin içine baktı ve
'' Yağmur ıslanmaktan korkar mı hiç.? Islatmaktan korkar '' dedi.
Ama giderken,gözümde ki yaşı farkedip arkasını döndü
'' Islatılmaktan korkuyorsan,Yağmur seninle kalamaz,Hoşçakal '' diye ekledi.
İşte hatırladığım en son hali buydu sevgilinin,
Ve ben şimdi ne zaman yağmur yağsa
Şemsiyemi bilerek unuturum evde..
Kayıt Tarihi : 10.7.2010 14:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!