kocaman bir bosluk
öncelerde umut doluydu sevda uyurdu
sabri oturttum oraya
islanmis kagit mendil sanki
tutup kaldirmak istedikce koptu
kumarin karanlik yüzü dayagin acimasizligi
ihanet yanginlar yakti tülbentler attim üzerine
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta