Ne zaman “seni seviyorum” desem,
Kadınsı bir yalnızlık rengine bürünüyor,
Sesimde sığıntı umut heveslerim.
Telvesinde bir akşamın,
Seni arıyor falcı bakışlarıyla hüzün.
Yüreğim kabarıyor,
Yıldızlar karaya vuruyor,
Karanın haberi olmuyor yükünden.
Yudumlarken acıyı kahve, gözlerimden,
Aynalı bir geçmiş ısınıyor şakaklarımda,
Yağmurlar damla damla üşüyor.
Ne zaman “seni seviyorum” desem,
Bu şehir üzerime yürüyor.
Biliyorum ki yanmaktan korkuyor, yakılmaktan.
Kapanmamış sokakların kanlı izlerinde,
Zamanın gölgesi uyanıyor, yüzümün yamalı yerinden.
Her merdiven boşluğundan atıveriyor kendini,
Ne ütü ne de dikiş tutmayan sevdam.
Tırabzanlara takılıp kalıyor olasılıklarım
Ve soruyu işaret ediyor,
Göz göze gelmekten kaçındığım anlamsızlıklar.
Devrildi devrilecek gibi duruyor kaldırımlar üzerime.
Sendelerken yorgun düşlerim,
Tozu kalkıyor bedenimden telaşlarımın.
Sonra, hangi mevsimi giyinsem büyük geliyor.
Ne zaman “seni seviyorum” desem
Yangınlar kilitli kalıyor ay ışığında.
Tebeşir tozu ateşlerine mahkûm meydanlarım.
Yanmıyorum, yanılıyorum
Kıvılcım taklidi yapıyor ateş böcekleri
Kanmıyorum, kanıyorum.
İçimden tuttuğum gidişler bir bir gerçek oluyor.
Üfledikçe söndürülmüş mumlara,
Eriyor dudaklarım,
Çok katlı bir pastanın en üst katında.
Yenmiyorum, yeniliyorum.
Ne zaman “seni seviyorum” desem
Gri dumanlar çöküyor ciğerimin başına,
Eteklerimde ise çiçeği burnunda yeşiller.
Çocuk oluyorum, hiç koşulmamış yollarda
Ki kolları rüzgâra aşina.
Sonra rüzgârla rüzgâr oluyorum.
Dokunduğum yabancı bozkırlarda
Tanıdık, bildik izler bırakıyorum.
İçim içimden taşıyor içimi içime
Ben anlatamıyorum, kimse de anlamıyor.
Bir kurşun daha kiralıyorum silahıma.
Hem katil hem de ceset oluyorum aynı kurşunla.
Yine pişman oluyorum satın almadığıma
Ne zaman “seni seviyorum” desem
Demini almıyor çayım,
Açık ve şekersiz içiyorum, hasretin gibi.
Alışkanlıklarım aklıma geliyor,
Aklım ise alışkanlıklarıma gidiyor
Fakat bir türlü karşılaşamıyorlar nedense!
Eski şarkıların tozunu alırken,
Hep yüreğimi kanatıyorum.
Yorgun nakaratlarda tekrarlanıyor hatalarım.
Özrümü kabahatimden daha pahalıya satmak isterken
Hepsi birden elimde kalıyor.
İşte bu yüzden,
Ne zaman “seni seviyorum” desem
Yanımda olmuyorsun…
Hümeyra YılmazKayıt Tarihi : 16.2.2006 21:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)