Ne Zaman Seni Düşünürsem

Ne zaman ne zaman seni düşünürsem
Habire derin duygularla dalıyorum
Bir ateş sarıyor
Baştan başa
Ruhumu
Bir kızıl yara açılıyor içimde, kan kırmızı

Ne zaman ne zaman seni düşünürsem
Bir uç uç böceği umut taşıyor ellerime
Bir kelebek bahar
Bir yel kokunu
Yıldızlar
Gökyüzüne ışıktılarla adını yazıyor
Doğrusu, o zaman umut yeşeriyor içimde

Ne zaman ne zaman seni düşünürsem
Hiç su, hava, yaşam gelmez aklıma
Sen olmayınca
Bana
Gece mi
Gündüzü mü
Dünya var mı yokmu
Yada ben benmiyim
Hiç düşünmem
Özlemimde
Her ahım da
Her hayalimde
Sen varsın
Benim için bir kızıl gekinciksin
Beni ufuklara taşıyan rengârenk şafaksın

Mehmet Çobanoğlu
17.09.2018
İstanbul