Ne zaman senden bahsetsem
Utanıyor gökyüzü, Renginden oluyor çiçekler
Yıldızlar bir bir kayıyor sen kokan şehirlerin üzerine
Tanrı daha şehvetle işliyor insanları hamurundan
Ateş bile daha büyük bir zevkle alıyor günahkarı koynuna
Ne zaman senden bahsetsem
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ne zaman senden bahsetsem
Kalınlaşıyor kıldan ince sıraat köprüsü
Şeytan utanıyor içime düşürdüğün ateşi görünce
Yaratılışının doğasındaki ateşten
Ve suya aşık olmaktan bahsediyor
harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta