Ne zaman senden bahsetsem
Utanıyor gökyüzü, Renginden oluyor çiçekler
Yıldızlar bir bir kayıyor sen kokan şehirlerin üzerine
Tanrı daha şehvetle işliyor insanları hamurundan
Ateş bile daha büyük bir zevkle alıyor günahkarı koynuna
Ne zaman senden bahsetsem
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne zaman senden bahsetsem
Kalınlaşıyor kıldan ince sıraat köprüsü
Şeytan utanıyor içime düşürdüğün ateşi görünce
Yaratılışının doğasındaki ateşten
Ve suya aşık olmaktan bahsediyor
harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta