Ne zaman senden bahsetsem
Utanıyor gökyüzü, Renginden oluyor çiçekler
Yıldızlar bir bir kayıyor sen kokan şehirlerin üzerine
Tanrı daha şehvetle işliyor insanları hamurundan
Ateş bile daha büyük bir zevkle alıyor günahkarı koynuna
Ne zaman senden bahsetsem
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Ne zaman senden bahsetsem
Kalınlaşıyor kıldan ince sıraat köprüsü
Şeytan utanıyor içime düşürdüğün ateşi görünce
Yaratılışının doğasındaki ateşten
Ve suya aşık olmaktan bahsediyor
harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta