Ne Zaman Sen Aklıma Gelsen

Ne zaman sen aklıma gelsen, sayısız yıldızlar
En manalı bakışlarla
Göz kırpıyorlar
Bana
Ay senin hatırına
Gülümsüyor
Işık saçıyor tüm cihana
Ufuklara saçılan şafak
Doluyor sabaha
Güneş güne
Ne zaman
Sen aklıma gelsen
Marmara
Mavi mavi bakıyor İstanbul'a
Ne zaman sen aklıma gelsen
Sevginin yatağından
Zarafetle
İçime bir nehir akıyor
Hep senli
Hep senli
Hep Kağızman'lı
Ne zaman gamzelerinden
Gül kokan
Bağrı
Özgürlük için çırpına
Bir çocuk düşünüyor olsam
Sendeki o sımsıcak bakışkar, şu ellerime akıyor habire

Ne zaman sen aklıma gelsen, coştukça coşuyor
Senli rüyalarım
Senli
Tüm günlerim
Senli gecelerim
Sevince dönüşüp
Şiir olup
Ezgi olup
Yüreğime aktığını
Hissediyorum hep
Sende
Biliyorsun
Özgürlüğe olduğu gibi
Yüreğim sana da hasret
Ey direncim
Ey sevdam olan
Sen
Ciğerime inen her hançer
O güzel hatrına birer gül oluyor
Her zaman hasretine isyan ediyor, bendeki şu acılarım

Ne zaman sen aklıma gelsen, unutuyorum şu zindanı
İçime işlenen her acıyı
İnsanlara
Yapılan zulümden gayrı
Her şeyi
Ağlamalarımı bile
Sen
Gizli kalmış
Bir ateşsin bende
Ben ise
Etrafında dönen
Bir pervane
Ölümüne
Sana koşan
Ne olur gitme
Hep bende kal
Beni yakan
Közün, ateşin düzenide yakar, zulümü de yakar bir gün

Mehmet Çobanoğlu
23.11.2018
İstanbul