Ne Zaman Rimel Sürsem Ağlarım Ben
Ne zaman rimel sürsem ağlarım ben,
Sanki bir anda elektrikler gitmiş
karanlıkta kalmış bir çocuk gibi.
İşte o çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlarım ben.
Anne derim, anne nerdesin?
Sonra bi ses; geldim yavrum yanındayım.
Gelmiştir asıl aydınlık o an,
Bende öyle susarım bianda.
Ama artık ne annem yanımda,
Ne de gelcek bi ışık.
Yanlızım ve bekliyorum çaresizce,
Belkide hiç gelmicek olan bir ışığı.
Ve rimelde sürmüyorum şimdiler de,
olur da ağlarım diye...
Kayıt Tarihi : 11.9.2011 12:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
* 10 Antoloji Yıldızı *
TÜM YORUMLAR (3)