Ne Zaman Özlesem Seni Şiiri - Muhammed Okay

Ne zaman seni özlesem;
Limanı denizinden ayrılmış bir şehir oluyorum.
Durup kıyının ucunda öylece bakınıyorum
uzağımdan tüm geçişlerine
Ne limana varabiliyorum sana ulaşmak için
Ne denize karışabiliyorum sende durulmak için.

Ne zaman seni özlesem;
Sıtma nöbetleri karışıyor günlerime.
Uykusuz gecelerde teslim oluyorum yokluğunun havalelerine
dolaşıyor isminin sayıklamaları dudaklarımda
Sensizliğin zehri ile beslenen bir ölüm yayılıyor
her saniye damarlarımda.

Ne zaman seni özlesem;
Bir çocuk düşlerinin ortasından vuruluyor içimde.
Vurulup da yetim bir geçmişin
yükünü taşıyor öksüz bir geleceğe.
Yıldızları çalınıp gökyüzü karartılıyor.
Tüm ışıkları bir bir söndürülüp
Bir karanlığın en derininde
bin yıllık gecelere teslim ediliyor.

Ne zaman seni özlesem;
Hastalıklı öksüz bir çocuk oluyorum.
Uğramadığın limanda
Nöbetler arasında
Kederin en koyu kıyafetlerini giyiyorum.
Kaybettiğim sevincim,
Düşürdüğüm ıslığımla
Acının en eski tarihi,
Özlemin en hüzünlü resmi oluyorum
Bütün gelişlerine uzak bir şehirde.