Ne Zaman Ki Şiiri - Muhammet Akyüz

Ne zaman ki gözlerimin dudaklarımın güldüğü andır
O zaman ki sevgiyi sevgiliyi gördüm andır
Ey benim çılgın deli dolu çocuksu sevdam
Bu kaçıncı seferin oldu senin
Bu kaçıncı tekrardan oldu senin
Sen bıkmak nedir bilmez misin
Vazgeçmek nedir bilmez misin
Unutmak nedir bilmez misin
Ey benim çılgın deli dolu çocuksu sevdam
Geçiyor geceler karanlık
Umut desen hangi şehrin sokağında aydınlık
Maalesef ki bulunmadı olsun bizlere yazık
Kalmamış sanki hiçbir ahı
Olmamış sanki hiçbir günahı
Bakıyor öyle masum sanki bir yabancı

Ne zaman ki yüzümün yere düştüğü andır
O zaman ki sevgisizliğe umutsuzluğa kapıldığım andır
Ben ki saklarım kendini yanlızlığa
Kalırım düşüncelerim ile baş başa
İşte o anki dökülür dudaklarından keşkeler ve eyvahlar olsun diye
Nedir ki bu yokluk bu varlık içinde
Ekmeği taştan çıkarırcasına
Söküp alırdım ya seni yanıma
El vermedi yüreğim seni koparmaya

Ne zaman ki hırsımdan bir sigara daha yaktığım andır
O zaman ki aklıma sen düştüğün andır
Yetmedi mi ey sevgili can sevgili
Bu yanlızlığın gurbetin bitmedi mi
Yokluğundan hasretin  dağlar yüreğimi
Hani sen ki söz vermiştin bu bahara geleceğini
Bu geçen kaçıncı mevsimdi
Yağmur yağdı bitti gelmedin
Kar yağdı eridi toprağa karıştı yinede gelmedin
Ey sevgili can sevgili gel artık