Ne Zaman İstersen Şiiri - Muammer Yalçın

Ya bir sabah ya bir akşam ya bir gece yarısı
Sana açık kapılarım ne zaman istersen gel
Ortağı yoktur Kalbimin sana mahsus orası
Sana onu tapularım ne zaman istersen gel

Al bohçanı çık yollara denizler dolaşarak gel
Dereler tepelerden dağdan taştan aşarak gel
Açtım sana kollarımı yavaş yavaş koşarak gel
Seni okşar kokularım ne zaman istersen gel

Pamuğa döner kalbim senin için taş olsa da
Uğruna yapmazmıyım ne varsa her iş olsa da
Ömrümün bu mevsimi kar kıyamet kış olsa da
Sana esmez tipilerim ne zaman istersen gel

Geşen şu zalim yıllar gençliğimi çaldı dersen
Saçım ak belim bükük yüzüme bak soldu dersen
Her şeyimi mazi aldı geriye ne kaldı dersen
Ben maziyi sopalarım ne zaman istersen gel

Düştü bir kor tutuştu Yalçınım yandı yüreğim
İstediğin bu mu söyle kara toprağa gireyim
Ne ağırmış hasret yükün çatladı gönül direğim
Yıkılmadan yapılarım ne zaman istersen gel