Ben sensiz şaşkın, tek başıma… Yüreğim, yalnız sensiz ne zaman hatırlayacaksın beni
Ey sevgili!
Kan kustu gözlerim
Kurudu ve bir damla gözyaşı kalmadı.
Hüzün denizinde bir damla mutluluğu arar oldum
Mahmur gözlerimdeki umut ışıltılarından bir şey kalmadı.
Ey gözleri uykuyu tadan sevgili, benim gözlerim hiçbir gece uykuyu tatmadı.
İstersen,
Seni gece gündüz anan bu kalbime hançeri vur.
İstersen, sadece sana bakan gözlerimi yak.
Senden gelen zulmü şeref madalyası gibi göğsümde taşırım.
Bu sensizlik dışında, yalnızlığın gölgesi çoğalıyor her anımda.
Ben de hayat bitiyor, tükeniyor.
Günler sanki yakıcı bir ateş gibi yakıyor bedenimi.
Kayıt Tarihi : 1.9.2024 22:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!