Çağırsan gel dersen gelirim anne
anladım ki bu dünyada vefa yok
şikayet etsem sorguya tabi
çok gülsem mutluysam yadırganıyor
her gülen yüzün gönlünde sefa yok
hangi hali yaşasam sorgulanıyor
acıtıcı sözler vurgulanıyor
hiç bir şey göründüğü gibi değil ki anne
gerçek dost sandıklarımız sahte çıkıyor
her şeyin zıddı var iki şıkkı var
her ademin en az iki yüzü var
benim bu narin gönlüm tez darılıyor
içim bulut bulut- ısıtamaz oldu temmuz güneşi
en büyük düşmanım ölümden öte
ah annem o ayrılık ayrılık var ya
o ayrılık yok mu ömrüme ziyan
çağırsan gel desen gelirim anne
bir tek annem gitmez - beni bırakmaz sanırdım
en önce sen terkettin beni
önce bahar geliyor çiçek açıyor dallar
sonra çıkmıyor mu haşin bir rüzgar
soluyor hayatlar savruluyor herbir yana
ah ana anammm anneciğim - baharaldatıyor
çabuk geçiyor yaz
sonra ağaçların da başına yağıyor karlar
ahh o ayrılıklar o ayrılıklarr
Yüksel Nimet Apel
13/Mart/2017/Pazartesi/Bodrum
Kayıt Tarihi : 13.3.2017 12:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!