Ne zaman güleceğim? Şiiri - Aşık Nevai

Gece, gündüz ay dolandı, sabah ettim akşamı
Boşunadır meyve için boşa, sallamak çamı
Eskittim ben çala çala tellerimi bu bamı
O Azrail bana pusu kurunca mı güleceğim

Hem Konuştun hem anlattın sus artık biraz
Ben ne edeyim gardaş ben ne desem inan az
Gayrı bu kelamlar bu tene sığmaz
Kör avcılar şaşkın ördek vurunca mı güleceğim

Bir gardaşım yanar orda derdine can dayanmaz
Nasıl benim canım da onlarla beraber yanmaz
Gücüm yetmiyor anladım ama bu zulmü anmaz
Gerçeği görmeyip  şuurunca mı güleceğim

Nevai der söyleyecek lafım var, daha çok
Doldu sırtımda sadağım fırlatacak yayım yok
Vurmayınca hedefimi neyleyim ben doğru ok?
Sözlerime peltek harfler durunca mı güleceğim?