Ne Zaman Gözlerin Gelse Aklıma

Hep böylemi olacak?
Böylemi kanayacağım hep?
Ne zaman gözlerin gelse aklıma;
Bir bıçak saplanır yüreğime
Tenimde hissederim ellerini
Sıcaklığını duyarım ansızın
Yüreğim üşür,
Kaybederim kendimi sisli bakışlarında
Kulaklarımda sesin
Ve ensemde nefesin
Aklım karışır
Ne zaman gözlerin gelse aklıma
Duygularım birbirine dolaşır

Coşkun bir deniz gibi yokluğun
Kıyametler kopar gönlümde
Savrulur bedenim bir yaprak gibi
Karanlık çöker üstüme sessiz sedasız
Yüreğimde kan çiçekleri açar
Kalbim kanar.
Yokluklara bölünür varlığımız her yanı
Acı bir yalnızlığa gömülür her yer
Yolum dolaşır.
Ne zaman gözlerin gelse aklıma
Ruhuma ince bir sızı karışır

Dilim parçalanır haykırırken ismini
Dudaklarım kilitlenir ben susarım,
Sessizliğim konuşur
Sevdaların kaybolduğu bir yere varır düşlerim
Ve en güzel gülüşlerim kaybolur
Çaresizliğim değil bu
Unutulmuşluğum değil
Belki sana susuzluğum
Belki doymamışlığım
Hasretin tutar beni
Ellerim hüzne bulaşır

Ne zaman gözlerin gelse aklıma
Gözlerim bir yağmur bulutu taşır
Ve gönlüm yeni bir dertle tanışır.