Saat on iki
Sensizlik hayallerimi karanlığa bıraktı
Sokak lambası sızıları rüyalarıma bırakıyor
Hasretin esintisi gecenin rüzgarını durduruyor
Gözyaşlarım bedenime sinen özlemi yakıyor
Elimde resmine bakıyorum, nefesimde soluyor anılar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.