Saat On İki Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Saat on iki
Sensizlik hayallerimi karanlığa bıraktı
Sokak lambası sızıları rüyalarıma bırakıyor
Hasretin esintisi gecenin rüzgarını durduruyor

Gözyaşlarım bedenime sinen özlemi yakıyor
Elimde resmine bakıyorum, nefesimde soluyor anılar
Dudağımın çatlağından hüsran şarkıları dualar çıkıyor
Yıldızlar ömrümden bir bir çekiliyor

Özlem anıları dilimliyor
Uykularımı sensizliğin yelkovanları batıyor
Gözlerinin sayfalarının arasında hasret ayracı kalıyor

Yalnızlığa değen hüzünler ve çöp bidonunu deşen kedi köpekler

Ayrılığa bir kanca atıyor ve
Sensizliğin gelgitleri ile ölüyorum