sırtımda dünyayı taşır gibi yorgun
hem kafa hem beden hem eller
fikir beden nohoş ve gönüller
ne zaman biter gönül vicdan sorgun
oysaki çiçek bahçeleri hayal etmiştim
oysa ben bu fidanları ellerimle dikmiştim
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
