sırtımda dünyayı taşır gibi yorgun
hem kafa hem beden hem eller
fikir beden nohoş ve gönüller
ne zaman biter gönül vicdan sorgun
oysaki çiçek bahçeleri hayal etmiştim
oysa ben bu fidanları ellerimle dikmiştim
oysa ben o kadına yüreğimi vermiştim
ne zaman biter gönül vicdan sorgun
çektiğim azapmı yoksa günahmı
gönlümden çıkan eyvahmı ahmı
yarab yaklaşıp gelen yoksa selahmı
ne zaman biter gönül vicdan sorgun
Kayıt Tarihi : 21.2.2010 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!