Ne Zaman Aklıma Gelsen

Ne zaman aklıma gelsen,
Geceler beni kırmızı günahlara davet ederdi.
Henüz terlemeye yüz tutmamışken düşlerim,
Günlerim bir su gibi akıp giderdi

Ne zaman aklıma gelsen,
Ay aydınlık, yıldızlar bir başka olurdu geceleri.
Milyonlarca katlı hayallere dalarken,
Aklım ile kalbim arasına sıkışırdı duygularım,
Terlemeye yüz tutardı kalp atışlarım.

Ne zaman aklıma gelsen,
Mevsimler kimlik değiştirirdi.
Sığınaklarda bulurdum buz tutmuş düşlerimi.
Bir mevsimi bir başka mevsimle yüzleştirirken,
Geçerdi bütün ayrılık üşümeleri.

Ne zaman aklıma gelsen,
Aklımın bulandığı mabetlerde seni arardım delice.
Bir kelebek ağlardı bir köşede sessizce.
Yarını olmayan bir kelebeğin gözyaşlarında bulurken seni,
Yalnızlığımın ambargosunu delerdim.