Ne zaman aklıma gelsen,
Diyorum belki hata bendedir,
Sevmeliymiş insan gönülden,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Ağaçlar nasıl uzar sevmeden,
Nasıl toprağa bağlanır kökleri,
Ne alır kuru topraktan bilmem,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Hani diyorum çiçekler bile...
Büyümüyor suyu görmeden,
Büyür mü hiç Papatya sevgisiz,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Yalandan sevmek nasıl duygu,
Yaşadın yıllarca iyi bilirsin sen,
Kalbin mi kayboldu bedeninden,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Hani güller de sevdayı anlatırdı,
Çiçekler sevmenin bir anlamıydı,
Öyleyse neydi benden gitmen,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Vuruldu bir yerlerde insanlık,
Menfaatler var oldu benlikten,
Bencillik türedi ben demekten,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
Özdemir dur bak şimdi etrafa,
Aşk para, sevda para, insan para,
Neden şaşarsın bu yaşadığına,
Aşk iki kişilikmiş gerçekten.
28.07.2023
Özdemir Koca
Kayıt Tarihi : 28.7.2023 10:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!