Hasret Şiiri - Şule Akşit

Burnumda yeni demlediğim çay kokusu
Sessizliğimin içinde, dolanıyorum

Naif piyano melodileri , gezintime eşlik ediyor.
Koltuk, sehpa, perde, hiç birimizde tık yok
Huşu içinde başka bir alemde geziniyoruz...
sonsuzlukta dolaşırken , sana rastladım...
O ilk sarılmamız, her köşe başında...

Ilık çay bardağını ,yanağına dayamışım
Tenime değen sıcaklığı hoşuma gitti sanırım
Pencereden bulutlara bakarken
İçine damladı, fark ettim,
Gözyaşı karışmış çayın tadı ile
Karışmamışın tadı aynı biliyor musun ?

.... gülme , dökmedim,
Olmadık şeyleri merak ederim bilirsin,
Saf gözyaşının tadını çocukluktan biliyorum
Biraz tuzlu işte, deniz suyu gibi.
İçimde ki okyanustan geliyor belli ki...
Hem benim kendi gözyaşım,
Bir de içinde sen vardın ,
... dökmeye kıyamazdım.

Dışarıdan gelen rüzgar sesi
Odama dolan sonsuzluğun melodisine karıştı...

Pencereden sokağı bakıyorum...
Nasıl bir rüzgar var bilemezsin
Komşunun balkonunda ki begonya
Kanatlanıp uçacak sanki.
Aman kırılmasın da tek , uçsun.
Kırılmak ne zor, bilirim.
Bir yanın bir yerde,
Diğer yanın bir yerde...
Kendinden olana ayrı düşüp,
Kendine hasret çekmek...
Büsbütün uçsun işte !
Ölürse gittiği yerde bütün ölsün.
Yarım olmak ,yarım kalmak...

Dışarıda kaybettiğini
içeride bulunca şizofrene bağlıyor insan...
Hep bu bulutların arasından
Uzak diyarlardan, kulağıma gelen
Piyano melodileri yüzünden...
Aldı en derin, en ücra yerlere götürdü...

Suyun altı da üstü de su işte...
Yine tüm hücrelerime dolmuşsun
Birinin bile hatırı kalmamış....
Ne zaman geliyorsun...?

Denizli / 03.23.2018