Ne zaman alıp başımı gitsem bu şehirden
Otobüs camlarının buğulu nefeslerine yazarım adını
Cam kenarı hep boş kalır yüreğimin
İmkansız hayaller kurarım
Omzumda ürkek bir çocuk gibi uyur gözlerin
Gözlerim tarifsiz hüzünler taşır gözlerinde
Özlerim...Ağlarım gözlerinde...
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta