Ne zaman alıp başımı gitsem bu şehirden
Otobüs camlarının buğulu nefeslerine yazarım adını
Cam kenarı hep boş kalır yüreğimin
İmkansız hayaller kurarım
Omzumda ürkek bir çocuk gibi uyur gözlerin
Gözlerim tarifsiz hüzünler taşır gözlerinde
Özlerim...Ağlarım gözlerinde...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta