Ne zaman uslanacaksın, Safrani, ömür bitiyor
Bel bağlayıp durduğun güzelim hayat yitiyor
Nedir bu yalpalamalar, yok gibi sanki, iraden
Bitkinsin, yorgunsun; kesilmiş gibi mecalden
Ne kaldı geriye, bunca yıl, acıdan başka
Izdırap, çile, bir yığın sancıdan başka
Yıllarca gittin nefsin peşinden, seni uyuttu
Ejderhalaşıp çoğu zaman, acımasızca yuttu
Bırak, Safrani, boş hevesler uyutmasın seni
Karanlık gecene nur salıver, elbet alırsın hisseni
Asl'a dönme vaktidir şimdi, zaman geçmeden
Gün gelip de ömür testeresi, kol kanat biçmeden
Ne zaman, heveslerine sed olup kollarını gereceksin?
Göster gücünü, Herkül ol.. azgın devi yere sereceksin
Yerlerde sürünme! Kalk, şahlan! Göklerde uçacak gücün var
Göklerden, seni, yere indiren hasmından alınacak öcün var...
(29.09.2000
Cuma)
Kayıt Tarihi : 3.2.2002 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlyas Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/02/03/ne-zaman-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!