Bir mahşerim, ortada kaldım.
Zorla geleceklerle doldum taştım.
Hele bir de acıyı ben yaşayınca...
Ortalık yerde naralardı sancım.
Bilmiyorum, bu böyle bir hikaye...
Başladım ama bitiremedim, nafile...
Dünya bile kendi eksenini düşünürken
Ben döndüm ama nereden nereye!
Şimdi bilmiyorum; cahil kaldım.
Bunu bilmek de ariflik, kandım.
Ben böyle olacağını bilemedim;
Toz pembe dünyaya bordo kattım.
İyi neydi, sevgi neydi, aşk neydi..?
"Neydi? "ler beni eledi bitirdi.
Yaşamayı nefesten ibaret saydık;
Ama yutkunamıyoruz şimdi.
İlk kelimem de sendin, sonum da...
Yazdık, dertleştik ama
Hataydı belki de bilemedim.
Karalandım kaldım ve al bir nokta.
(07.11.2016)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 16.2.2017 03:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!