Allah nazarlardan korusun.İşten geldim uyudum. Yemek yedik uyudum. Dunün acısı çıkıyor. Birazdan yine uyuyacagım başım ağrıyor. Niye diye sorardım kendime bazen niye ben? Şöyle bi şey farkettim. Buna ben izin veriyorum. Affetmek narsist insanda sadece ben haklıymışım duygusuna sebep oluyor. O asla değişmiyor.Bu yakınlarınız ve siz şamar oğlanı olduğunuz sürece de sürüp gidiyor.Narsist kim olursa olsun hayatın uzağında yakınında işi yok. Onlar iflah olmaz. Mesafe koyuyorsun aramaya başlıyor. Merak ettiğim için diyor. Hayır sensiz de hayatıma devam edebildiğim için. Bunu defalarca yaşadım. Sen arayınca işim var aramayınca bizi nasıl merakta bırakırsın.Neyse... Hayatım bana ait onu bana sen vermedin. Ve o benim olduğu sürece canımın istediği gibi yaşarım .Bu gün böyle...
Adanın GünlüğüKayıt Tarihi : 11.3.2024 23:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazılarım edebî günlüktür.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!