Yollar boyu uzanan yalnızlıklar,
Ne yazık kimse varamadı o yerlere.
Yarım kalan cümleler, bakışlarla dolu tüm benzinlikler.
Ne yazık herkes yolda henüz.
Bulsam bir varan sonsuz aşkı bulan ve doyan,
Sorsam geceler boyu, o anlatsa.
Ben sarılsam bir umuda.
Bilsem artık vazgeçmek yok ya da dönmek geri,
Böylece mümkün kılsam mutlu sonları.
Umutsuzluğa meyilli yanımı mahkum edebilsem ona.
Şimdi bi adım daha atabilir miyiz?
Korkmaz mıyız, yalnız olmaktan ve yalnız ölmekten henüz varamadan?
Kayıt Tarihi : 22.2.2021 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!