Ne Yazık ki Çürüttük! Şiiri - Mehmet İslami

Zelzeleler sağlam yerde görülür
Türkiye sağlam ki, buldu bizleri
Eğilmeyen başlar taşla yarılır
Dört. Onyedi, bizden aldı bizleri

Kırk derviş kırk günde bir tane kazı
Yolamaz yolmayan kadere razı
Her inleyişinde Hakk diyen sazı
İdrâksiz, hissesiz kıldı bizleri

Tirtir titrettiği KahramanMaraş
GaziAntebide eyledi gardaş
Adıyamanda yok taş üstünde taş,
Kilis, Malatya’sız bildi bizleri

ŞanlıUrfa, Adana, Elazîz’ide
Hatay, Diyarbekir geldiler dize
Osmaniye döndü alevli köze
Nâr-ı külhâniyle deldi bizleri

İslâm gardaşlığı unutulmuştu
Gururdan kibire yol tutulmuştu
Müselman korkuyla uyutulmuştu
Afet; taştan taşa çaldı bizleri

Edep fukarası olunca millet
Liyâkatı üzre aşkolur zillet
Heyelân, zelzele, afatı illet
Hâyâ kütüğünden sildi bizleri

Müstâkimden batıl yola saparız
Ellâh diye TAĞUT’lara taparız
Kötülüğü kendimize yaparız
Parti, parti edip böldü bizleri

Sülün, kanaati uçuranlarla
Muhabbet kuşunu kaçıranlarla
İhlilâf zekkumu içirenlerle
Nâr-ı câhimine çeldi bizleri

Ümitvar olunuz, hemide erken
Kimlerdir korkuyu başına diken?
“Kâfir ümitsizdir” denilmiş iken
Dilim, dilim edip dildi bizleri

Ah İSLÂMİ: kuru deri yürüttük
Canavara; kuzu postu bürüttük
Ne yazık ki tefekkürü çürüttük
Deprem: kökümüzden yoldu bizleri