Ne Yazık Ki Şiiri - Aynur Bozkurt

Kırgın değilim sonbahara, 
O, olması gerekeni yapıp döktü yapraklarımı. 
Bir küskünlüğüm yok insanlara,
Onlar, emdiği çiğ süt ün hakkını verdiler. 
Ben kendimi yargılıyorum, 
İdam sehpasına çıkardım tüm kırıklığı, 
Boğazına yağlı ilmek doladım hayallerimin. 
Altındaki sehpayı tekmelerken adımlarım, 
Gözümün önünden geçiyorsun...
Herşeye rağmen hala seviliyorsun...