Acırsın birgün hayatın bir yerinde
Gerilir sevenlerin kanatları
Sınırsızca üzerine,
Sevinir
Dalarsın yürek evlerine
Sorgulamadan geleceği
Arıtırsın usulca kendini...
Sonra, yeniden parıldar
Gözlerindeki çocuğun neşesi,
Gelmiştir sence
Yaşamına uçma vakti,
Kaldırırsın dimdik başını
Açarsın kanatlarını
Bir bakarsın gökyüzü yok!
Kime koşsan boşuna
Sıkıştın, çıkışın yok!
Dağlar arası kıpırtısız
Rüzgara aç sis olursun,
Güvenmezler yere basan ayaklarına
Kucaklarındaki kundakta boğulursun...
Sarılırsın
Zincirsiz düşüncelerinin kalemine
Yazarsın.
Yazarsın kendini kocaman harflerle,
Ne yazık!
Anlamazlar acıdığını
Olduğun yerde de...
Kayıt Tarihi : 9.4.2003 01:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!