Ne Yazık.! Şiiri - Mira Zeyno

Onlarca yılın ardından,
Tek kelime kalır son noktada
Ne yazık...

Harcanmış bir ömrün
Giden umutların ,tüm yaşanmışların
Hayallerin ,beraber gülmelerin ağlamaların
Düşüp birlikte ayağa kalkmaların
Ardından
Tek kelimeye kitlenir ,
ahlar umutlar hayaller kaybedişler ,yokoluşlar

Ne yazık...!!

Seni tanıdığım güne
Senle aldığım yola
Seninle direndiğim her zorluğa
Senin için sabrettigim acılara
Senin için verdiğim tüm mücadelere
Ve elimde kocaman bir sıfırla , düştüğüm boşluğa

Ne yazık...!!

Hergün beynimi bir kurt misali yavaş yavaş yiyip bitiren hatıralarına
İlk karsilastigimizdaki vurgunum olan gülüşüne
Gözlerindeki yıldızlarda ışığına kapılan ruhuma
Sensizken boğazımdan geçmeyen lokmalarıma
Senin her acında senden daha çok acını hisseden bağrıma
Senin mutluluğun için vazgectigim onlarca hayalime ,insanlara umutlarıma

Ne yazık...!!

Şimdi ,birlikte kurduğumuz ihtiyarlik hayallerinde ben tek başıma otururken ,
Senin kollarında gençliği aradığın kişiye
Ben torunlarımızı bir başıma beklerken
Senin yeniden çocuk beklediğin heyecanına

Ne yazık...!!

Ne yazikk..
m.z