Ne Yazık Şiiri - Erdoğan Yılmaz

Hayallerimin doruğunda yaşıyorum ne yazık;
En sevdiklerimden, ayrılıyorum bir bir
Bakıyorum geceye, gündüzüme ne yazık
Tevekkülü bırakmam tek Rabbim'den ayrılmam
Sürünürüm dilerse, ben de ne arar kibir

Her gece mezarlığı, bir temaşa ederim
Temaşa eden ölüm, mezarda yatan benim!
Ağlayıp yalnızlığı gömüyorum geceye...
Arzu eyleyen görsün, gelsin cennet bahçemi
Ruhumun yakamozu, zor tutuyor matemi

Mevsimleri aşarım, iklimleri yaşarım,
Mezarımda açan gül solana denk bayramım
Cennet mi, cehennem mi? Dalarım düşünceye
Teselli teskin etmez, ne yazık Erdoğan'ı
Gönlümün esrikliği, hayra yorun meramım