İnsan denen varlık nur ile geldi,
Özünü bilmedi,kavgayı sevdi,
Yanlışı gözetip,doğruyu yerdi,
Haksızlığa dur demedi, ne yazık.
Bir olmadık, parça parça bölündük,
Gül açmadık,dikenlere büründük.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
İnsanlık adına teşekkür ve saygılarımı yolluyorum size.Yaşamın anlamını var olma sebebimizi bilemedik ne yazık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta