Yine ses çıkmaz oldu senden
Ne çabuk döndün verdiğin sözden
Oysa bir selamın bile yeterdi bana,
Söylemiştim her fırsatta bunu sana.
Zorla olmuyor, zorla sevilmiyor insan
Ne yazıkki geç anladım bunu ben
Senin sevgin bu mu? Bu mu değerim?
Bir sor kalbine bumu doğrusu.
Hayatında öncelik sıram ne acaba diye sordum
Kendi kendime dün akşam otururken yine sensiz
Saydım, saydım bana göre sıramı
Ne yazıkki çok gerilerde buldum kendimi hatta sonlarda
Bumu değerim, diye sordum kendi kendime
Değiştiremem ki seni, ben hiç yapamam ki bunu
Zorla olmuyor hayatta bazı şeyler ne yazıkki
Kaybedince anlıyor insan,insanın değerini
Umarım anlarsın kaybedince sende,değerimi.
Kayıt Tarihi : 8.1.2004 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bende bu şiirinizi okuduğumda o kadar çaresiz hissettim kendimi! ! Mükemmel bir anlatım, en güzeli saf ve bir o kadar natural....
tebrik ederim
TÜM YORUMLAR (7)