Kimseye ihtiyacım yok diyemem, çünkü var
Beni mendebura mecbur kılan ahuzar
Kim ola ki eşini bulmuş, işte odur bahtiyar
Aynı çatı altı kurtarmaz, yalnız olursan ne yazar
İşinle eşinle itibar edinirsin insan tek başına bir hıyar
Lakin, cehennem tokunu boynuna astıysan hayatın kayar
Ben bunun içindeyim be, işte bana bu koyar
Aynı çatı altı kurtarmaz, yalnız olursan ne yazar
Eşine düşersen bahtiyar eder seni o yar
Kötüye de düşersen ölmüş kargalar gözünü oyar
Anlayanın olmazsa bağırsan da çağırsan da kim duyar
Aynı çatı altı kurtarmaz, yalnız olursan ne yazar
Açsam yelkenleri yele karşı kimi yazar kimi de bozar
Dolansam da arasam da bulamam kendime doğru bir pazar
Geceler; duvarlar üzerime gelir dertlerim azar
Aynı çatı altı kurtarmaz, yalnız olursan ne yazar
Er geç gideceğiz, yerimiz en son tabi ki mezar
O zamana kadar yaşarken erirsin be azaaar azar
Üç kuruşluk moralin varsa onu da peşinen bozar
Aynı çatı altı kurtarmaz, yalnız olursan ne yazar.
Kayıt Tarihi : 19.8.2015 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!