Ne Yaptık Biz Şiiri - Adnan Ferit

Harcanıpta giden,
o kadar çok şey bıraktıkki ardımızda, sorumsuzca.
Arkadaşlıkları bıraktık, dostlukları sattık,
iki kurşun arasında.
Dokunduk saygısızca, yanaklardan süzülen yaşlara,
ıslaklığından rahatsız olarak..
Sonra kelimeleri alıp çıktık yola,
işimize gelenleri ama..
Bir duş kabininde dayak yedik, işkence gördük.
Kaçıp kurtuluncada,
hayal denizinde yüzdük.
Belki itildik, belki düştük.
Ama sahile doğru değil,
şelalenin sesine.göz kamaştırıcı güzelliğine doğru yüzdük.
Öpüşmeyi öğrettiler,
aç gezdik, geriye dönmekten ürküp,
gurulduyan midelerle seviştik.
Bir gün,
büyüdün artık dediler,
atıldık kapalı gözlüklerle ileri.
Planlar yaptık,
ama karşı değil düzene,
bu düzensizliğin devamı için gerekenlerin üzerine.
Canlı cansız, her şeye bir etiket koyduk.
Utanmaksızın kendimize bile fiyat biçtik.
özel yerlerde yiyip içip
böbürlenerek pozlar verdik.
Yeteneksizde olsak saatlerce dans edip,
yapamadığımız fantazilerin hayalini kurarak,
yaptık dedik..
Saldırdık bu arada
yeniye, yeniyi savunan herkese..
Hem suçlu hem güçlüyü oynadık durduk,
içimizde sessiz, gizlice.
Talih oyunlarından bile medet umduk,
paranın getireceği lüksün hayaliyle.
Teknelerle açılıp denize,
demir attık sarışının, esmerin, kumralın en mahrem yerlerine.
Kurduk bir düzen kendimize; düzensizliklerle..
Sütünü satıpda, emzirilmekten göğüsleri göbeğine yapışan,
çaresiz kadınlar gibi,
yalancı bir tabessümle,
verdik yudum yudum ideallerimizi öncelikle,
sonra bedenimizi,
ruhumuzu
herşeyimizi.
Şimdi düşünmekten korkarak diyorumki;
Satınmı aldılar bizi,
yoksa bizmi sattık kendimizi.....