Ne yaptığını bilmeyen başıboş bir gemiyim
Rüzgar nereye savurursa ben ordayım
Aslında yalnızlığın kurbanıyım
Bir el uzatan çıkmadı bu güne kadar
Kaderime terk edildim isyanlardayım.
Bir süre sonra isyanlarında
Boş olduğunu örgendim..
Bir kıyı bir limandı kurtuluşum
Yada ölüm ama o en son çarem
Uçsuz bucaksız savruluyorum
Rüzgarın elindeyim
ve gün gelecek
Bu rüya bitecek
İşte o zaman kurtulacağım kendini bilmezlikten
Not:kendini bilmezlikte kaybolan ben
Kendini bilirliğin en uç noktasındayım.
Kayıt Tarihi : 18.9.2006 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karamsar bir şiir olmuş dilerim bundan sonraki şiirlerinde yer vermezsin zaten bu gibi duygular olmasa şairlerde sanıyorum şairlikte olmaz tebrik ederim şiir güzeldi
Sevgili Nurten, şu son yazdığın notu okumasam amanın bu şaire hüzün gemilerinin ambarlarında hapis diyecektim. Yaşam dik durabilenlerin arenasıdır, öyle koyvermek yok kendini..durma ve dök duygularını kağıda. selam ve sevgiler.
Kim için yazılmışsa iyi bir tarif.
ne diyelim
Allah kimsyi yanlızlığa mahkum etmesin..
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (3)