Ne yaptığını Bilmeyen Adam

Bazen mutluluk gibi
Hüzün de yetmiyor
Donup kalıyorum…
…
Ufukta donmuş gözlerim
Tükenip susuyorsam…
…
Balı alınmış kovanlar gibiyim
Ancak ardından
Anılarını kovalıyorum…
…
İçimdeki sonuçsuz tartışmalarım
Uzayıp gidiyor susturamıyorum
Yüreğim yine karmakarışık
Ayrılığımla gölgelerde bekliyorum
…
Benimle mevsimler dalga geçiyor
Bazen yılları bile unutuyorum
Kurdu, kuşu besleyen
Senden kalan anlarımı yanımda tutuyorum
…
Öyle diyorlar. Sen gideli bir de
Umursamaz olmuşum…
Ne geleni, ne gideni
Ne de sesleneni
Duymaz olmuşum…
…
Eskiden güneşlerim daha parlaktı
Mehtabımdaki aylar yuvarlaktı
Nereye baksam hüzün oluyor…
Oturup kendi kendime ağlıyorum…
…
Uzun cümleleri sevmediğimi bilirsin
Ömür uzadıkça, hayatın da yüküyle
Omuzlarım çöküyor, kamburlaşıyorum
Ve hala ben
Ne yaptığını bilmeyen adamlar gibi
Dolaşıyorum…
…
Brs–040610