Bir zülfü karalıya yar demiştim,
Eşiklere, yollara serdi beni,
Baharda aşk ile açan çiçektim,
Poyraz olup sırra savurdu beni.
Ardın sıra melerdim yar peşinde,
Sır kaldı adı taşrada kentlerde,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta