Nüfusun derdi bitmiyor,
Vatandaş bekler gitmiyor,
Maaş düşük pek yetmiyor,
Ne yapsın nüfus memuru.
Doğum çok eskiden vardı,
Tasası nüfusu sardı,
Nüfusçunun yeri dardı,
Ne yapsın nüfus memuru.
Evlenmeyi yapan makam,
Kesiveriyordu ahkam,
Otuz gündü en son rakam,
Ne yapsın nüfus memuru.
Boşanmalar ayrı bir dert,
Kendi takip ederdi fert,
Büyük kısmı olurdu sert,
Ne yapsın nüfus memuru.
Ölene çok üzülürdü,
Gözünden yaş süzülürdü,
Kervan yolda düzülürdü,
Ne yapsın nüfus memuru.
Adres denen meret çıktı,
Çalışanlar resmen bıktı,
Herkesin canını sıktı,
Ne yapsın nüfus memuru.
Ehliyet oldu eziyet,
Sanırsın büyük meziyet,
Almıştı memur vaziyet,
Ne yapsın nüfus memuru.
Pasaportlar pek çok renkli,
Birbirine benzer şekli,
Vizeler üstünde ekli,
Ne yapsın nüfus memuru.
Nüfusçular çok gariban,
Sahipsizler sanki Sekban,
Bir araya gelmez Cirban,
Ne yapsın nüfus memuru.
Hiç kimseye yaranamaz,
Sen iş yükle hiç aldırmaz,
Yedi yirmidört yorulmaz,
Ne yapsın nüfus memuru.
Ağzıyla kuşmu tutsun,
Lokma büyük nasıl yutsun,
Her işe burunmu soksun,
Ne yapsın nüfus memuru.
Saraçoğlu anlar derdi,
Teşkilatın her bir ferdi,
Tüm zorluğa göğüs gerdi,
Ne yapsın nüfus memuru.
Süleyman SARAÇOĞLU
Müdüri)
04 EYLÜL 2019
Kayıt Tarihi : 10.9.2019 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!