Hasret ikliminde gördüğün serâb;
Muhabbet bilmeze, gönül ne yapsın…
Kor yangın içinde kalmışsa türâb;
Kadr-ü kıymet bilmeze, kül ne yapsın…
İnsandır mânâsı kendiyle kutlu
Tek ziyâ bulana, çölde umutlu
Ve ütopya olsun, yılların mutlu;
Taş olmuş sineye hasret ne yapsın…
Mânâya terennüm eden sanatkâr
Ediver, beni bir nefeslik inkâr
Bir şeydâ nazına düşen bestekâr;
Anlamaz idrake şiir ne yapsın…
Bahârdır, vaslını mündemiç kılan
Sükûttan içinde nedâmet bulan;
Tarife sığmayan her hece ziyân
Doğru istemeze, yalan ne yapsın…
Baltacı Osman
Kayıt Tarihi : 3.4.2021 21:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!