Ne Yapmalı? Şiiri - Mert Ugraskan

Hırçın dalgalar vardı sen bu şehirdeyken kumsalda
Fırtınalar yellerdi senin saçlarını buralarda
Ve şimdi sen yoksun sular durgun sanki uykuda
Yaprak kımıldamıyor sensiz bir sessizlik hâkim buraya

Seni uykunda izlediğim zaman ki halim aklımda
Sen peri kızı gibi uykuda bense hırçın dalgalarda
Sen tatlı rüyalarında mırıldanıyorsun tebessümle
Ben seni yaşıyorum derin bir nefes alarak sadece

Bana kızarak uyurdun kucağımda küs yapardık
Uyandığında aşk olurdu sımsıcak sarılır, ağlardık
Beni al kollarına bırakma kimselere derdin bana
Şimdi tutmuyor kollarım bedenin benden uzaklarda

Ne bir haber verdin giderken bu şehirden
Nede bir not bıraktın ben senden habersizken
Ne bir mektup ne bir selam ne bir işaret
Artık dayanamıyorum bu nasıl bir hasret

Gün batıyor doğuyor bir döngü var hayatta
Ben kapalıyım bir kör kuyuya sen yoksun ya
Ne sabaha rastlıyorum ne bir akşama ama
Senin varlığını bilmek tutuyor beni ayakta

Açıyorum bir şarkı dilmiyorum kalpten
Diyor ki ‘aşk için ölmeli’ bana içten
Aşk için ölmeliymiş peki sensiz ne yapmalı
İllaki kendini kör kuyulara mı atmalı

Delirmeli mi aşk için yoksa susmalımı
Ağlamalımı hıçkırarak yoksa derin bir nefes mi almalı
Âşık olduğunu rüzgârlara sulara mı haykırmalı
Ya da sus pus oturup duvarlarlamı konuşmalı...