yalnızlığın en zengini1957
bazen ne yaparsan yap
tutamıyorsun kendini
çıkıyorsun yoldan
eger şanslıysan
ertesi gün
kendini
bulursun
yorgun bitkin ama
yatagının ucunda
bir rüyadan uyanmış
kabusların gölgesinden
yeni günle sıyrılırsın
bazen ne yaparsan yap
sevilmiyorsun kendini
kalbini kırıp
kaçıyorsun ondan
gölgenden
kaçar gibi
bir rüya değil
kabus gibide geçmez
uyanınca yeni güne
yapışır yüreğine
silinmez ölüme dek
ne yaparsan yap
Kayıt Tarihi : 21.6.2009 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)