Umutlar kurban oldu can pazarında,
Böyle cani dünyada ne yapacaksın.
Saklısın yüreğimin bir kenarında,
Hep orada kal, gelipte ne yapacaksın.
İnsanlar aç kalmış birbirini yemekte,
Adalet mahkemelerde beklemekte,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta