Üretmeyen insan palavra sever
Ne kazma küreği ne yaba bilir
Bir çıkar umarak haksızı över
Ne umduğu olur, ne kapabilir.
Tenbellik tevekkül haline döner
Isısı düşünce ateşi söner.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta