Ne Yaman Eriştik Şiiri - Abdullah Odabaş

Uyanıp gafletten sil gubarını,
Ne yaman eriştik ahir zamana.
Ne olacak düşün bir kez halini,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

İbadet taat ismiyle kaldı,
Cehalet bizleri yanlışa saldı,
Kimi zikrederken kimi de güldü,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Bu hali görmekten has bize ölmek,
Nihayet giyeriz yakasız gömlek,
Suale gelecek şol iki melek,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Sağırdır kulağı işitmez sözü,
Kalbimde çalınan cihanın sazı,
Yarabbi, ıslah et sen cümlemizi,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Cihanın halkına hiç olma refik,
Çıkarırlar baştan, demezler yazık.
Yollar hep hatarlı, varmıdır azık,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Bilmezler ülfeti, güzel kelamı,
Anlamaz hiç biri asıl meramı,
Müslüman içine koyar veremi,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Ara bul münzevi bir köşe otur.
Bekanın mülküne armağan götür,
Fırsat elde iken her işin bitir,
Ne yaman eriştik ahir zamana.

Nazar kıl eşyaya Meftuni fikret,
Fari ol sivadan Mevlayı zikret,
Bu kadar niğmeti uzmaya şükret,
Ne yaman eriştik ahir zamana.