Ne Verebildiniz ki! Şiiri - Meziyet Ak

Tüm dünya çocuklarını konu alan şiirler yazanlar,
Kitaplar yazıp dergilerde gazetelerde yayınlayanlar.
Söyleyebilirmisiniz evi ocağı olmayan çocuklar ne yaparlar,
Hiç düşündünüz mü çocuk yılı diye televiyyonlarda yayınlayanlar.

Hangisine bulabildiniz sıcak bir yua sıcak bir kaşık aş,
Şöyle bir kaç tanesine dostça kucak açarak yaklaş,
Onları dünyaya getirirken düşünmeyen vatandaş,
İsterlermiydi dünyaya gelmeyi olacakları bilselerdi arkadaş.

Ben istemem böyle çocuklar dünyaya gelmesin evrende,
Böylelerine ihtiyaçları olan sıcak yuvayı veremedikçe.
Yardım etmeliydiler reklâm yapıyorlarken günlerce,
Çocuk yılı derken kim verebildi onlara bir güvence.

En ağır işte çalıştıranlar küçücük çelimsiz bedenleri,
Düşünmezler o yavrucakları kazanmakla meşgul beyinleri.
Kötü doğmaz insanoğlu körpecik sevgi doludur yürekleri,
Suçladımı onu kötü yapan cemiyeti içimizden birileri.

Onların suçu yok bu olaylarda suç büyüklerin elbette,
Bırakın başıboş kavgacı hırçın olunca hepiniz birlikte.
Sonra saldırgan diye suçlayın aramadan gerçeği geçmişte,
Bir gün düzelir mi onların yaşamları da gelecekte.

Zengin çocuğu olmadılarsa suçlamalımıydı hep onları,
Şımarıklığına ne demeli var ya o zengin yaramazları.
Ne yaparsa hoş görür çevresindekiler onlardaki suçları,
Çocuk yıılı ayırt etmedimi dersiniz zengin fakir çocukları.