Haline acıyıp tuttum elinden,
Hem kendini hem de beni bitirdi!
Bülbülleri ayırınca gülünden,
Gönlümün bağına hazan getirdi!
Yerine gelmedi verilen sözler,
Söylenen yalanı görünce gözler,
Gönlüm mazideki günleri özler,
Ben de kalan ümidimi yitirdi!
Sanki hiç sıkıntım yoktu felekle,
Ceket bırakmadı, yok ki yelekte,
Kavurdu ateşte külüm elekte,
Ekledi derdimi bine yetirdi!
Nedense bahtıma çıkıyor çile,
Feleğe seslendim duymadı bile,
Ne yapsam neylesem hepsi nafile,
Vurdu sillesini beni yatırdı!
Dertli yaşayınca kederle söyler,
Paylaşır dostuyla gönlünü eyler,
İşte ahval budur, ağalar, beyler,
Keder dünyasına beni batırdı!
ERDEMLİ-17 Ocak 2017 Salı
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 14.6.2017 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Halisane bir niyetle elinden tuttuğun insan sırtından vurunca bu satırlar ortaya çıkıyor.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!