Ne Varsa... Şiiri - Soner Gürler

ömrümden yıllar geçmiş
bugün biraz daha farkına vardım
geçen yılların...
aynaya baktım
buğulu gözlerimdeki hüznü,
umutsuzluğumu gördüm.

aşık olduğum zamanları düşündüm
geçmişe dair.
ilk aşkımı hatırladım birden bire...
çocukça çırpınışları yüreğimin
derinden gelen ve bazen hüzünle...
geçen yıllarda çok şey öğreniyor insan,
bazen de yerine koyamıyor
yitip giden şeylerini.
geriye anı diye sadece
ya bir fotoğraf kalıyor,
ya da birkaç satır insanın elinde.

yazmak adetim değildi benim,
hele aşk için yazmayı
öğrenememiştim aslında hiçbir zaman...
ama geçen yıllar
insana bunu da öğretiyor zaman zaman.

ilk yazdığım satırlar
öğretmenim içindi galiba.
ben aşıktım öğretmenime,
onun şefkatine...

sonra lise yılları,
sonrası diğerleri.
malum,
birazı ihtiras,
birazı çılgınlık,
birazı da tozpembe...

hayat yükünü aldığımda omuzlarıma,
düşen her yağmur damlasında,
dalıp dalıp gittiğim gecenin o ıssız karanlıklarında,
ya da yüreğimin uçsuz bucaksız engin denizlerinde
ellerim uzandı hep boş kağıdın üzerine.

işte bu gece,
kalemimin ucundan aktı kendiliğinden
hayata dair, aşka dair
bende saklı adam gibi sevmeler için,
yalnızca ve yalnızca
senin için,

ne varsa...

Soner Gürler
03-02-2005